Rozdział 1

  Wszystko związane z krajem, w którym się urodziłam zostało załatwione. Lot, również minął bez żadnych problemów. W Londynie znalazłam się po godzinie 16. więc od razu postanowiłam udać się do domu. Z brązowej torebki wyjęłam kartkę z adresem i po zatrzymaniu taksówki wręczyłam ją taksówkarzowi. Po pięciu minutach drogi samochód zatrzymał się przed wielkim domem. Zapłaciłam starszemu panu należną kwotę i wyszłam z żółtego auta.
- "Wow! Ale tu pięknie." - pomyślałam przekręcając klucz w zamku
  Otworzyłam drzwi. Moim oczom ukazał się zadbany przedpokój. Położyłam walizki obok szafy i udałam się na "zwiedzanie" mieszkania. Wchodząc do ostatniego z pomieszczeń - łazienki, doznałam szoku, ponieważ spod prysznica wychodził właśnie jakiś mężczyzna.
- Aaa! - zaczęłam piszczeć - Kto ty jesteś? Co tu robisz? - zasypałam pytaniami
- Mieszkam? - odparł zmieszany, okrywając swoje nagie ciało ręcznikiem
- Tak się składa, że ja mam tu teraz mieszkać. - powiedziałam zdziwiona
- Ach tak! To wyjaśnia postać rzeczy. Ubiorę się i porozmawiamy. - uśmiechnął się lekko
- No dobrze. - rzuciłam na odchodne
  Zdezorientowana usiadłam na krześle w kuchni. Czekałam na jakiekolwiek wyjaśnienia. Po dłuższej chwili na przeciw mnie usiadł powalająco przystojny mężczyzna.
- A więc ty jesteś tym fotografem co ma ze mną mieszkać? - spytał gładząc się po brodzie
- To, że jestem fotografem się zgadza, ale nic nie wiem o tym, że mam z kimś mieszkać. - uniosłam się
- Spokojnie, zawiozę cię do firmy, tam ci wszystko powiedzą.. - zaproponował na co ja tylko skinęłam głową
  Przed wyjściem z mieszkania zaniosłam swoje rzeczy do pokoju, który wskazał mi "współlokator". Miałam nadzieję, że to koniec niespodzianek na dziś.

                                                                          *  *  *

- Dlaczego nikt mi nie powiedział, że mam mieszkać z tym panem?! - obruszyłam się
- Myśleliśmy, że pani firma o wszystkim panią powiadomiła. - zdziwił się prezes
- Właśnie o niczym mi nie powiedzieli! - wściekłam się
- Niestety będzie pani musiała mieszkać z tym panem przez następne pół roku, ponieważ jest on naszym głównym klientem. - zakomunikował mężczyzna czym jeszcze bardziej mnie zdenerwował
  Dyszałam z wściekłości. Miałam mieszkać z obcym mężczyzną, pod jednym dachem przez następne pół roku?! Jak on to sobie wyobrażał?!
- Czy pan oszalał?! Ja tego człowieka nawet nie znam! - wybuchłam
- Niech pani nie dramatyzuje. - uspakajał mnie - To tylko pół roku!
- TYLKO PÓŁ ROKU?! AŻ PÓŁ ROKU! Pan jest nienormalny!
  Wtedy do rozmowy wtrącił się nieznajomy.
- Jeżeli pani chce, to mogę się wyprowadzić. - poinformował spokojnie
- Czy chcę? Ja tego żądam! - wykrzyknęłam i wyszłam z gabinetu trzaskając drzwiami


Oto nowy dom Klary:

                                                 (10 komentarzy i kolejny rozdział)

Bardzo was przepraszam za tak długą nieobecność, no ale cóż.. Najpierw krótki wypad na wakacje, teraz szkoła.. Normalnie nawał pracy, a w tym roku postawiłam sobie cel, jakim jest czerwony pasek :D Jak myślicie, kim jest ten nieznajomy mężczyzna? I co będzie dalej? ;)